Creativiteit in vele vormen

Creativiteit is een mooi woord en meestal denken mensen dan aan een schilderij of een handwerk. Maar ik heb ontdekt dat creativiteit in zoveel dingen meer zit. Soms zelfs in een manier van denken. 

Afgelopen weekend ben ik naar een bloemencorso geweest, hoe ik daarop kwam vertel ik verderop. Schitterende en enorme creaties gezien en allemaal gemaakt van Dahlia's. (ik heb eigenlijk geen idee waarom alleen die bloemen dus dat moet ik nog eens uitzoeken) Maar ook ontzettend creatief moet ik zeggen, want bedenk het maar eventjes, een jukebox, een geweldige Queensland praalwagen, olifanten en zelfs de Mout Everest kwam voorbij en zo ontzettend gedetailleerd. Ik had een mooie plek uitgezocht maar het viel de mensen om mij heen op dat ik alleen was, dus de mevrouw naast mij die vroeg mij wat en hoe ik hier terecht kwam. Tja door de bucketlist van mijn man, die ben ik aan het invullen. Waarop mevrouw natuurlijk vroeg hoe die bucketlist tot stand was gekomen. En dat was ook een creatieve manier bedacht ik mij later.

Het was namelijk onze creatieve manier om toch te blijven genieten van leuke momenten samen en dingen te beleven. Waren het dingen geweest die wij hadden ondernomen als Marcel volledig gezond was geweest? Nee, veel niet want de bucketlist is pas ingevuld toen Marcel zijn gezondheid al aardig wat te wensen overliet. Dus de bucketlist is heel erg apart maar zeker niet minder leuk om te ondernemen. Het bloemencorso is namelijk ontstaan omdat Marcel een programma op tv had gevolgd en vanuit daar was hij oprecht benieuwd hoe zo een dag zou verlopen. 

Mevrouw was ontroerd en vond het heel mooi dat ik dan nu de lijst ging afmaken. Ik heb die dag genoten, de gemoedelijkheid van de mensen waarmee ik op de tribune zat. in een woord geweldig maar ook de wedstrijd elementen waren voelbaar, ja serieuze punten van kritiek werden er benoemd en er was echt een competitie gaande om mij heen. Die waren voor die praalwagen en die voor die en ik vond alles maar mooi. De regen die even hard viel mocht niemand deren en alles ging gewoon door. De paraplu en de snoepjes en het drinken werd met mij gedeeld kortom een geweldige middag gehad. En ik ging met een mooie herinnering weer richting huis. 

Inmiddels heb ik ook echt alle bolletjes ingevuld van het boekje wat Marcel verleden jaar kreeg voor onze trouwdag. Ingevuld met zaken die ik wil gaan doen maar ik heb wel een kleine aanpassing gedaan in de laatste bolletjes. De laatste bolletjes heb ik ingevuld met dingen die ikzelf moet leren, doen of ondergaan.  Wat vreemd dat hoort toch niet op een bucketlist, nou ik vind van wel. Want verdriet kan ook omslaan in bitterheid en dat laatste merkte ik bij mijzelf op. Dus nu wil ik ervoor zorgen dat ik die bitterheid kwijtraak. Het is dus mijn creatieve manier van iets accepteren. Accepteren dat ik een ander leven heb gekregen en dat dit ook een fijn en mooi leven kan en mag zijn. Ik ben de boosheid voorbij en het verdriet mag blijven. Verdriet om Marcel is namelijk mijn creatieve manier om de liefde die ik niet meer aan hem kan geven te uiten. Zo zie je maar overal is creativiteit te vinden of het nu is in je verbinden met anderen, een bucketlist maken of een compleet ander leven opbouwen. 

Liefs Talina