Stilstand of vooruitgang

Wat een lange tijd zat er tussen dit blog en mijn laatste. Veel overpeinzingen gehad in mijn vakantie en daarna weer aan het werk gegaan. Vol hoofd en dan is er weinig tijd voor creatieve verhalen. Ik heb wat geluk poppetjes gemaakt maar veel meer dan dat heb ik niet gedaan tijdens mijn vakantie. En juist omdat mijn handen stil vielen moest mijn hoofd aan het werk en dat is ook goed. Stilstand is namelijk niet altijd slecht, want ook water heeft soms stilstand nodig om te zien hoe helder het eigenlijk is. En zo ging het ook in mijn hoofd, ik had wat stilstand nodig om weer helder te kunnen zien. Vanaf 1 september ga ik minder werken in de wijk want ik ga een duobaan oppakken, het enige doel is hiermee financiële zekerheid en dat hoop ik op die manier te kunnen bereiken. Ook de opleiding mag ik blijven doen (van mezelf en de instelling waar ik de opleiding doe) want door tegenvallende financiële situatie had ik de betalingen uitgesteld. Nu een fijne oplossing hiervoor gekregen, als je in gesprek gaat is soms veel mogelijk. Betekent dit dat ik in de toekomst weg ga bij mijn werkgever, op dit moment weet ik dat niet. Als verpleegkundige vlieguren maken is wel heel fijn en zeker binnen de duobaan, hoop ik veel klinische ervaring op te kunnen doen. Ik ga namelijk op de Getijde werken en dat is een afdeling in het ziekenhuis. Een samenwerkingsverband van mijn huidige werkgever, het ziekenhuis en een andere instelling. Mooi dat ik deze kans krijg uiteraard dus eerst dit oppakken en niemand kan de toekomst in zijn geheel zien. Wel krijg je soms stukjes te zien :) maar dat is een andere Talina. 

Op creatief gebied  ben ik lekker aan het rommelen, een meisjesjurk haken, een afscheidscadeau haken voor een fijne collega die haar dromen gaat volgen, een huwelijkscadeau afmaken, knuffels maken en wat mooie baby cadeautjes voor kleintjes die nog geboren mogen worden. Oja en ook nog voor een basisschool emotiemonsters uitwerken.

Maar het mooiste wat ik dit jaar als uitdaging aanga is toch wel een hele bijzondere. Ik ben gevraagd om een bruidje te voorzien van een jurk. En ik ben geen coupeuse en heb deze technieken niet geleerd op een school dus ik ben me aan het inlezen, inkijken enz. Ik vind het een mooie eer en ga hier zeer zorgvuldig mee om. Dus geen foto's van voortgang op dat gebied. Ik heb als achterwacht mijn lieve moeder die zeer handig is met naald en machine en al de ruime ervaring heeft met schitterende cosplay jurken maken. Voor nu ben ik aan het uitzoeken hoe ik een patroon kan maken van een bestaande jurk die te klein is. Dus mocht je iemand kennen die daar een ster in is en mij op weg kan helpen. Stuur vooral een berichtje. 

Kortom ik heb genoeg te doen en mijn handen mogen weer aan het werk, ik heb immers de helderheid weer gekregen om mooie stappen te maken in beide banen. Zo loopt het leven soms, stilstand en vooruitgang zijn dus nauw met elkaar verbonden. 

Heel veel liefs van mij

ps: 

Voor de oplettende lezers is het misschien opgevallen maar mijn telefoonnummer op de website is veranderd, CreatiefvanTalien heeft een eigen telefoonnummer. Dit maakt de scheidingslijn tussen werk en privé wat duidelijker en heb ik tijdens mijn werk als verpleegkundige meer rust omdat ik niet hoef te reageren op de andere telefoon. Dus vraag ik jullie om deze ook te gebruiken in plaats van mijn prive nummer.